Luang Prabang - Vang Vieng
Door: michelleheeringa
Blijf op de hoogte en volg Michelle
21 Juli 2011 | Laos, Vangviang
Op naar deel 2: Laos
Het afscheid in Pai was trouwens nog wel verdrietig ook.
3 dagen voor mijn vertrek begaf de beruchte brug het. De rivier was overstroomd en de stroming had de brug meegenomen. Dit hield in dat we gevangen zaten in Pai Parc. Afhankelijk van een truuc uit Chiang Mai, die de volgende dag arriveerde om ons via de jungle de bewoonde wereld in te rijden. Wel uniek om de hele dag met de famillie die het park runt door te brengen. De volgende dag moest de truuc er weer vandoor om materiaal in te kopen om een nieuwe brug te kunnen bouwen. Okey, toch maar proberen te lopen dan? Of toch niet?! Na mijn 1e poging om alleen de weg (lees: modder tot aan knieen route) te vinden liep ik na 30 minuten en misschien 100 meter terug het park op. Dit was niet te doen. Josina zou me de weg wel ‘even’ laten zien. 2 kinderen liepen (uit verveleling en voor avontuur) met ons mee. Ik zat toch al helemaal onder te blub en zou met Michel skypen, dus hier kwam poging 2. Josina plat op haar kont. Kinderen lachen! Pou, het jongetje, liet zichzelf ook nog 3 keer vallen. Goed, terug naar Pai Parc. Kreeg de laptop van het gezin te leen. Top. Na een uurtje wilde een Chinees meisje alleen gaan lopen (ik dacht dat ik nog de enige op het hele park was want iedereen was gevlucht en/of geevacueerd sinds het weg-brug-incident). Ze wist een andere route. Okey, de heenweg ging soepel. De terugweg was een ander verhaal (donker, eng, bijtende mieren over je voeten heen, verdwalen etc.), maar we hebben het gered.
De volgende dag begon mijn 3 daagse reis. Eerst een paar uurtjes in een bus, gedropt worden in the middle of nowhere bij de grens voor een paar uurtjes en de volgende 2 dagen met de slow boot de Mekong bevaren.
De locals wilden ons met 150 man in zo’n bootje zetten (Lonely planet thank you), terwijl er max. 70 mensen in mogen. Shit, hier had ik geen zin in 2 dagen lang. Sommige mensen, die al in de boot zaten, zeiden: ‘ get out, to dangerious’. Ik belde naar de travel agency waar ik mijn kaartje had gekocht. Ik kon de medewerker niet verstaan maar hing op en zei tegen de rest van de revolutie groep (die allemaal nog met hun backpack in het smalle gangpad van de boot stonden) dat er iemand zou komen en ons zou helpen met een 2e boot.
Wow, en wat voor 1.. de sfeer tijdens de tocht was fantastisch. S ‘avonds gedropt in Pak Beng. Neem ik een douche in een guesthousse, klopt 1 van de jongens van de groep op m’n kamerdeur: “ Michel, pack your back, we have to go somewere else’. Die gast van het geusthousse was kwaad geworden op de groep omdat ze geen wiet van hem wilden kopen. De prijs voor het guesthousse werd ineens 6x zoveel. Hup, tas weer dicht en gaan met die banana. Of toch niet?! Ineens worden we omsingeld door drie Laos gasten. Of we even wilden betalen voor het gebruikmaken van de douche :) Na 10 minuten bedreigingen en verwijten over en weer (tussen de jongens dan he, ik hield me rustig) was ik het zat en gaf hem 1000 kip (0,87 euro).
Volgende dag wel met z’n allen volgepropt op 1 boot gezeten, maar wat is het hier mooooi!
In Luang Prabang een avondje doorgebracht met een leuk Nederlands stelletje. Volgende dag was ik alleen. En dan ben je ineens toch wel heel erg alleen, zo in een nieuw land.
Gelukkig ben ik nu in Vang Vieng aangekomen. Weer middenin de bergen, tussen veel backpackers en vriendelijke mensen.
Als je wilt weten wat ik morgen aan het uitspoken ben kun je even youtuben: Tuben in Vang Vieng.
Het afscheid in Pai was trouwens nog wel verdrietig ook.
3 dagen voor mijn vertrek begaf de beruchte brug het. De rivier was overstroomd en de stroming had de brug meegenomen. Dit hield in dat we gevangen zaten in Pai Parc. Afhankelijk van een truuc uit Chiang Mai, die de volgende dag arriveerde om ons via de jungle de bewoonde wereld in te rijden. Wel uniek om de hele dag met de famillie die het park runt door te brengen. De volgende dag moest de truuc er weer vandoor om materiaal in te kopen om een nieuwe brug te kunnen bouwen. Okey, toch maar proberen te lopen dan? Of toch niet?! Na mijn 1e poging om alleen de weg (lees: modder tot aan knieen route) te vinden liep ik na 30 minuten en misschien 100 meter terug het park op. Dit was niet te doen. Josina zou me de weg wel ‘even’ laten zien. 2 kinderen liepen (uit verveleling en voor avontuur) met ons mee. Ik zat toch al helemaal onder te blub en zou met Michel skypen, dus hier kwam poging 2. Josina plat op haar kont. Kinderen lachen! Pou, het jongetje, liet zichzelf ook nog 3 keer vallen. Goed, terug naar Pai Parc. Kreeg de laptop van het gezin te leen. Top. Na een uurtje wilde een Chinees meisje alleen gaan lopen (ik dacht dat ik nog de enige op het hele park was want iedereen was gevlucht en/of geevacueerd sinds het weg-brug-incident). Ze wist een andere route. Okey, de heenweg ging soepel. De terugweg was een ander verhaal (donker, eng, bijtende mieren over je voeten heen, verdwalen etc.), maar we hebben het gered.
De volgende dag begon mijn 3 daagse reis. Eerst een paar uurtjes in een bus, gedropt worden in the middle of nowhere bij de grens voor een paar uurtjes en de volgende 2 dagen met de slow boot de Mekong bevaren.
De locals wilden ons met 150 man in zo’n bootje zetten (Lonely planet thank you), terwijl er max. 70 mensen in mogen. Shit, hier had ik geen zin in 2 dagen lang. Sommige mensen, die al in de boot zaten, zeiden: ‘ get out, to dangerious’. Ik belde naar de travel agency waar ik mijn kaartje had gekocht. Ik kon de medewerker niet verstaan maar hing op en zei tegen de rest van de revolutie groep (die allemaal nog met hun backpack in het smalle gangpad van de boot stonden) dat er iemand zou komen en ons zou helpen met een 2e boot.
Wow, en wat voor 1.. de sfeer tijdens de tocht was fantastisch. S ‘avonds gedropt in Pak Beng. Neem ik een douche in een guesthousse, klopt 1 van de jongens van de groep op m’n kamerdeur: “ Michel, pack your back, we have to go somewere else’. Die gast van het geusthousse was kwaad geworden op de groep omdat ze geen wiet van hem wilden kopen. De prijs voor het guesthousse werd ineens 6x zoveel. Hup, tas weer dicht en gaan met die banana. Of toch niet?! Ineens worden we omsingeld door drie Laos gasten. Of we even wilden betalen voor het gebruikmaken van de douche :) Na 10 minuten bedreigingen en verwijten over en weer (tussen de jongens dan he, ik hield me rustig) was ik het zat en gaf hem 1000 kip (0,87 euro).
Volgende dag wel met z’n allen volgepropt op 1 boot gezeten, maar wat is het hier mooooi!
In Luang Prabang een avondje doorgebracht met een leuk Nederlands stelletje. Volgende dag was ik alleen. En dan ben je ineens toch wel heel erg alleen, zo in een nieuw land.
Gelukkig ben ik nu in Vang Vieng aangekomen. Weer middenin de bergen, tussen veel backpackers en vriendelijke mensen.
Als je wilt weten wat ik morgen aan het uitspoken ben kun je even youtuben: Tuben in Vang Vieng.
-
21 Juli 2011 - 17:08
PAPS:
DE MEKONG AFGEVAREN?...IK BEN ZOOOOO GEZOND JALOERS OP JE...WIJ GAAN STRAKS ZEKER FF TUBEN WANT JE WEET HET HE?...WIJ ZIJN BIJ JE...DUS VAN DE BATH NAAR DE KIP?...ZAL WEL HEEL SNEL WENNEN...DOE VOORZICHTIG MOP...LOVE YOU EN TOT SKYPE,S..XXX -
21 Juli 2011 - 17:50
Ron:
Je maakt genoeg mee, blijf genieten hoor
wereld burger Laos is ook mooi ga je van genieten weet ik zeker, maar toch weer iets anders dan Thailand althans de mensen het land lijkt veel op elkaar.
Nou nog veel plezier hou je taai
groetjes. -
22 Juli 2011 - 20:14
Mammie :):
whauw kind wat maak jij allemaal mee, prachtig schat, geniet en leef!!! Snuif alles maar lekker op en doe wat je wil doen :).
XXXXXXXXXXXXXX -
25 Juli 2011 - 07:59
Mama :
Ik heb weer eens de griep ;( en hoe. 2 dagen flinke koorts gehad ( het hele weekend dus, ik heb tegenwoordig gelukkig wel koorts tijdens de griep want dan is het eerder over ) en nu nog ziek, keelpijn, knallende koppijn, onwijs verkouden maar hopelijk vandaag aan de beterende hand want ik heb vanacht niet mijn neus gesnoten ;).
Love You!
p.s. onze pc en laptop worden ( nu al 1 week ) flink gescant en door Francis onder controle gehouden want er zit een behoorlijke virus op. Ik kan daarom niet of nauwelijks inloggen op de internet verbindingen zoals facebook, hyves enz. dus kan er ook niks op lezen. Ook kan ik daarom geen mails lezen op onze eigen pc of op een andere pc want ook daar moet ik inloggen.
Ik houd waarbenje.nu daarom extra in de gaten en als er echt iets is dan meldt ik het je hier of ik geef het door aan Michel.
XXXXXXXXXXXXXXXXXXXX -
25 Juli 2011 - 14:10
Simone:
He liefie,
Jeetje wat een avonturen beleef jij. Je kan wel een boek schrijven en uitgeven.
Je schrijft ook heel leuk. Lekker om te lezen.
Mis je nog steeds heeeeeeeeeeel erg. Heb nu wel vakantie. LEKKER!!!!!!!!
Skattie ik ben erg benieuwd naar je volgende avontuur.
Hou van jou.
Hele dikke kus en hele dikke knuffel.
Enjoy, enjoy, enjoy!!!!!!!!!!
-
25 Juli 2011 - 15:02
Mama:
Thanks dat je weer even ebt gebeld, helaas is het bereik super slecht, geeft niet.
Ik heb 1 ding goed begrepen en da is schat, neem je rust. Zoek een schitterende plek op en rust daar lekker uit, loop hard over de parrel witte stranden, wees op jezelf en verblijf een aantal weken of maanden op die prachtige plek. Natuurlijk wi je veel zien en ontmoeten maar schat ik denk dat wat je nodig hebt is de natuur en de drust ervan, dieren om je heen, yoga, hardlopen, kick boxen en rust om tot jezelf te komen :).
Laat dit toe nu het kan want vanaf eind april moet je weer aan de bak ;)
XXXXXXXXXXXXX -
28 Juli 2011 - 21:01
Michel:
hey schatje wat is dit leuk om elke keer te lezen . je maakt toch heel wat mee zo op reis. ik hoop dat je je draai een beetje kan vinden in laos, maar dat gaat vast wel lukken met jou kunnen. maak er wat van liefie en have fun lots of love van mij xxxxxxxxxxxxxxxxxx
-
31 Juli 2011 - 09:25
Dirk :
heb aL JE VERSLAGEN GELEZEN. JE BENTNU AL EEN POOSJE WEG. WAT IS EEN COMP. TOCH MOOI HOU JE NOG EEN DAG BOEK BIJ.SCHAT HOU JE TAAI OPA HOUD VAN JE. VEEL PLEZIER EN TOT HORENS -
01 Augustus 2011 - 18:37
Sylvana En Remy :
schatje , word weer tijd voor een nieuw verhaaltje :D
haha leuk om te lezen wat je allemaal meemaakt !
tot snel op skype hoop ik !
rustig aan en geniet ervan xxxx
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
