Cheers, Mate!
Blijf op de hoogte en volg Michelle
05 Maart 2015 | Indonesië, Indo
Cheers, Mate
Op elk moment in je leven zijn er redenen om te proosten. Zeker als je net aankomt in een nieuw land. Chilien onafhankelijkheids dag, eerste werkdag, na yoga in een ashram op de berg van Fremantle, het overleven van je fietstocht en het terugvinden van je huis, happy new year 2015.
Ik ben down under.
Vanuit Lombok vloog ik afgelopen September naar Perth. Ik kan me nog goed herinneren hoe ik mijn huisbaas Rafael Eluardo Silvia ontmoette. Ik was in Roos haar resort om te vertellen dat ik naar Australie ging om te werken. Er kwam een Zuid Amerikaanse jongen, Rafa, naar ons toe en vroeg enthousiast; ´Ga je naar Perth? Ik woon daar en het is fantastisch, als je wilt kun je bij mij een kamer huren. Ik woon een half uur uit het centrum, dichtbij het strand en werk in een fabriek. Ze zoeken daar altijd mensen want niemand kan dit voor een langere tijd volhouden´.
Perfect!
En zo stond ik de eerste avond down under in een salsa bar, vol met mensen uit Chili die de Chilien onafhankelijkheidsdag vierden. Met mijn hartje in Indonesie, maar mijn slippers op de tenen van een onbekende proostte ik op het nieuwe avontuur in de fabriek ;)
Dear miss Robyn,
alles waar ik mij zorgen over maakte voordat ik aan deze baan begon, was voor niets. Sterker nog, deze zorgen zijn nooit een groot probleem geweest. De kou waarin we werken, de verveling die toeslaat, de lange uren die we soms moeten maken, de onwetendheid van het aantal uren dat we moeten maken... Het viel me mee. Je kunt ermee leven. Waar ik moeilijk mee kon leven was de intolerantie en de ongeintereseerdheid van collega.s. We staan hier allemaal dezelfde shitty job te doen, laten we er dan ook wat van maken, als groep. U, miss Robyn, leidinggevende van deze lijn, de trimlijn, zou mij op mijn eerste werkdag op moeten halen in de kantine. U zou mij hebben bespaard om achter die meid, vanuit Nieuw Zeeland, die er geen zin in had om mij rond te leiden, aan te moeten rennen. U, en niemand anders zou mij dat mes (mijn dichtbijstaande vriend voor de komende maanden) in mijn handen moeten geven en laten zien hoe ik het product moet snijden. U zou mij kunnen vertellen waarom de kolen het eerste uur op deze manier en het tweede uur op die andere manier snijden, zonder te hoeven schreeuwen vanaf de overkant dat ik het fout doe. U zou mij kunnen hebben laten zien hoe een palet werkt en het rollen met uw ogen hebben bespaard als ik wist hoe we honderden kilos wortels ´verantwoord´ vervoeren. Op een goede dag, wanneer u waardeert hoe ik mijn best doe om het rap tempo bij te benen, zou u me zelfs kunnen verklappen welke mesnummers scherp zijn. Tijdens de pauze zou u mij gevraagd kunnen hebben waar ik eigenlijk vandaan kom, in plaats van daar na 4 maanden achter te komen door een telefoongesprek die ik in het Nederlands voer in de wc (´So youre not Australien Michelle?´) Nee, miss Robyn, ik heb een andere moedertaal, ik heb moeite om jou Maorie accent te volgen in een lawaaierige omgeving.
Ik snap dat je gefrustreerd bent om dit werk dagelijks te doen en vaak om 2 uur snachts moet beginnen. Ik vind het ook naar voor je dat het management geen waardering uit. Maar wat is het dat jou drijft in het leven? En waarom zou je dat niet met je medemens delen?
Het zijn de mensen om je heen die indrukken en daardoor dromen in je hartje plaatsen.
Het was mijn oma, die mij op jonge leeftijd haar diaverzameling over haar tropische reizen liet zien.
De schriftjes en potloden die onder het logeerbed klaarlagen om uitgedeeld te worden in derde wereldlanden.
Mijn opa, die alle Nederlandse wateren bevaarde met zijn geliefde Bepske op de boot en ons meenam met sail. ... mijn pa, die me drie keer week naar boksen bracht en het doorzettingsvermogen leerde... Mijn mama, die me in haar artiestenwereldje altijd heel speciaal liet voelen..
Mijn collega´s van Stichting Welzijn Velsen, die me nog steeds steunen...
En het was Misja, die mij in sprookjes deed geloven...
Ik zeg proost, op miss Robyn, die in 1 van mijn laatste werkweken cake had gebakken om uit te delen. Ze deelde mee aan alle trimmers dat we deze week als een echt team hadden gewerkt.
Mijn mond viel open. En de cake ging erin!
En proost, op mijn nieuwe woonplaats in het zuiden van Australie (Dunsborough) en mijn baan als jongerenwerker in Bunbury!
Yesss, patience does alwayz payz...
Cheers to that!
P.S. de brief naar miss Robyn is nooit verstuurd. Ik heb haar in haar ogen aangekeken en verteld dat ik het bijna jammer vind om weg te gaan bij de fabriek omdat ik me eindelijk op mijn gemak bij haar begin te voelen. Ze wenste me het beste toe, magisch moment...
-
05 Maart 2015 - 11:56
Lilian:
haha topper!! Geweldig geschreven ook:)
Enjoy het zuiden, hopelijk zien we elkaar snel ergens down zuid;-)
Xx
ps jij bent voor mij een beetje je opa en oma en pa en ma tegelijk geweest tijdens onze chat sessies zo ver haha :-) -
05 Maart 2015 - 12:53
Gerda Groenia:
lieve Michelle
wat een verhaal schat .maar toch mooi om te lezen wat je daar bezig hield en hoe sterk je bent gebleven ,en je zelf hebt bewezen ( je kan het ...je kan het ..heb je je eigen altijd voor gehouden
en zie waar je nu bent .....daar waar je hart naar uit ging social work en je kan het
trots zijn wij op jou Opa en Ik dat je zo veel doorzettings vermogen hebt
En dat je ,je eigen hebt bewezen dat je het KAN
Wij proosten hier op jou nieuwe job en jij aan de andere kant van de aardbol .we hopen je weer te zien met Kerst met de hele fam weer bij elkaar ...hoe fijn zou dat zijn ...
liefs en tot horens dikke kussssssss ..Bepske.... -
05 Maart 2015 - 13:43
Durkheeringa:
Hallo mies wat een mooi verslag en wat een beleve nis we wensen je het beste toe met je nieuwe baan op de toekomst gericht hou je taai .we spreken elkaar weer . Groeten van je opa en velexxxxx houden van je . -
05 Maart 2015 - 16:02
Simone:
Hoi Miesie. Wat een goed verhaal weer. Jouw positiviteit slaat ook op de meest zure engedesillusioneerdde mensen over!!! Je hebt haar schijnbaar toch op een of andere manier laten nadenken. Heel veel succes in je nieuee werk. Weet zeker dat je daar ook een succes van weet te maken!!!!! Love you Miesie. Xxxjes. -
05 Maart 2015 - 16:02
Simone:
Hoi Miesie. Wat een goed verhaal weer. Jouw positiviteit slaat ook op de meest zure engedesillusioneerdde mensen over!!! Je hebt haar schijnbaar toch op een of andere manier laten nadenken. Heel veel succes in je nieuee werk. Weet zeker dat je daar ook een succes van weet te maken!!!!! Love you Miesie. Xxxjes. -
05 Maart 2015 - 16:02
Simone:
Hoi lieve Miesie. Wat een goed verhaal weer. Jouw positiviteit slaat ook op de meest zure engedesillusioneerdde mensen over!!! Je hebt haar schijnbaar toch op een of andere manier laten nadenken. Heel veel succes in je nieuee werk. Weet zeker dat je daar ook een succes van weet te maken!!!!! Love you Miesie. Xxxjes. -
05 Maart 2015 - 17:16
Lily Liethof:
mooi geschreven mies en je ziet het, waar een wil is, is een weg....wij leven hier met je mee, zijn ook beretrots op je en hopen je natuurlijk ook weer gauw te zien, waar dan ook....❤️ -
05 Maart 2015 - 17:46
Ron Van Rhee:
Hoi Michelle,
Wat is dit weer een mooi verhaal, heb er van genoten.
Ben blij dat het goed met je gaat, en wens je heel veel strekte en vooral geluk met je nieuwe onderneming.
En je weet om innerlijke rust te vinden, moet je afmaken waaraan je begonnen bent.
Heel veel groeten
Ron. -
05 Maart 2015 - 21:03
Murielle :
Lieverd, wat een prachtig verhaal is dit weer en wat ontroerend wat je verteld in de tweede alinea onder Dear Miss Robyn ;), prachtig zo op rij hoe je daarover schrijft. Ook zo mooi om te lezen hoe je jezelf hebt staande gehouden tegenover die Miss Robyn terug denkend voor mij aan de verhalen die je over haar vertelde bah. Gelukkig kan je er achteraf om lachen, dat siert jou...haar niet.
Ik hou van jou......geniet geniet geniet en voel alle liefde voor jezelf zodat je het kan weggeven aan de mensen die jou liefde verdienen en waar jij je goed bij voelt. Het is je gegund schattie, je werkt er keihard voor.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
